Беларуская атамная
электрастанцыя

Абедзве станцыі пачалі працу ў 1975 годзе. Бельгійскія рэактары не толькі састарэлі, але і ўсё часцей падвяргаюцца аварыям і пашкоджанням - за апошнія гады іх уладальнік Engie Electrabel не раз быў вымушаны спыняць іх для рамонту. Большая частка гэтых прыпынкаў несла сур'ёзныя наступствы для электраэнэргетычнай сеткі, аператар якой Elia адзначае неабходнасць імпарту электраэнэргіі пры аварыі або закрыцці АЭС «Дуў» і «Тыянж». У будучыні купляць электраэнергію ў суседніх краінах будзе складаней, таму што традыцыйны экспарцёр - Францыя - адмаўляецца ад вугалю і будзе мець усё менш энергіі на продаж, а ў Германіі ўсё большую ролю гуляюць ВЭС, праца якіх залежыць ад умоў надвор'я.

Бельгійская палітычная сцэна глыбока падзелена ў пытанні лёсу АЭС, што пагоршылася пасля майскiх парламенцкіх выбараў - краіна знаходзіцца ў вельмі складаным працэсе стварэння ўрада. Дзве асноўныя часткі краіны, Фландрыя і Валонія, зрабілі супрацьлеглы выбар - у першым рэгіёне перамагла кансерватыўная партыя N-VA, якая выступае за працяг працы АЭС, а ў другім выбаршчыкі аддалі перавагу лібералам і сацыялістаў, якія хочуць прытрымлівацца рашэння аб спыненні АЭС. У гэтай складанай сітуацыі Бельгія раптам атрымала падтрымку з боку Суда ЕЗ, які, разглядаючы пазоў двух экалагічных арганізацый, загадаў краіне неадкладна правесці праверку адпаведнасці працы АЭС «Дуў» патрабаванням аховы навакольнага асяроддзя, але дазволіў змяніць пастанову аб яе прыпынку ў 2025 годзе. Бельгія не будзе юрыдычна абавязаная спыніць АЭС «Дуў» і «Тыянж», калі дакажа, што такі крок прывядзе да дэфіцыту электраэнэргіі.